Η 11η Οκτωβρίου 2020 μπορεί να μνημονεύεται ως η ημέρα των... GOAT καθώς ο Λιούις Χάμιλτον, ο Ράφα Ναδάλ και ο ΛεΜπρον Τζέιμς έγραψαν ιστορία και «φούντωσαν» την κουβέντα για το αν μπορούν να θεωρηθούν καλύτεροι των Μίχαελ Σουμάχερ, Ρότζερ Φέντερερ και Μάικλ Τζόρνταν - Ποιος είναι ο... goatiest GOAT;
Είναι κάποιες ημέρες που μένουν για πάντα χαραγμένες στη μνήμη όσων παρακολουθούν τα σπορ, είναι αυτές οι ημέρες στις οποίες γράφεται ιστορία. Όπως μένει πια στα βιβλία του αθλητισμού η 11η Οκτωβρίου 2020.
Ο Λιούις Χάμιλτον, ο Ράφα Ναδάλ και ο ΛεΜπρον Τζέιμς κατάφεραν, με διαφορά μερικών ωρών, να γράψουν καθένας την ιστορία του στο άθλημά του, σε μια μέρα που θα μνημονεύεται ως αυτή που οι... GOAT έφτασαν τους GOAT.
Τρία ρεκόρ που ίσως φαίνονταν... άπιαστα, επιδόσεις που είχαν πετύχει σπουδαίοι αθλητές, ισοφαρίστηκαν.
Και οι τρεις τους εκπρόσωποι της ίδιας γενιάς αθλητών, με τον παγκόσμιο πρωταθλητή της Φόρμουλα 1 και τον «Βασιλιά» να είναι πια στα 35 τους και τον Ισπανό τενίστα να είναι ένα χρόνο μικρότερος, μέσα σε 12 ώρες πέτυχαν μυθικά κατορθώματα.
Την αρχή έκανε, το απόγευμα της Κυριακής, ο Χάμιλτον. Η νίκη του στο γερμανικό γκραν πρι του Άιφελ, στην πίστα του Νίρμπουργκρινγκ, ήταν η 91η στη Φόρμουλα 1, αυτή με την οποία ισοφάρισε το ρεκόρ του σπουδαίου Μίχαελ Σουμάχερ.
Πλέον, ο Βρετανός πιλότος μοιράζεται με τον θρυλικό «Σούμι» τις περισσότερες νίκες στην ιστορία της διοργάνωσης, με τον Χάμιλτον να είναι πια έτοιμος να τον ξεπεράσει και να γίνει εκείνος ο απόλυτος κυρίαρχος.
Την ώρα που ο Χάμιλτον έκανε δηλώσεις, ο γιος του Μίχαελ Σουμάχερ Μικ τον πλησίασε και του χάρισε το κράνος του πατέρα του, από την τελευταία του σεζόν στη Φόρμουλα 1 με την Mercedes το 2012.
«Είναι τιμή για εμένα να φτάνω τον Σουμάχερ σε νίκες, έναν οδηγό που είχα κάνει είδωλο και δεν πίστευα ποτέ πως κάποιος θα τον ξεπεράσει και θυμάμαι το 2002 να παίζω βιντεοπαιχνίδια και να τον επιλέγω. Είναι απίθανο που τον έφτασα» είπε συγκινημένος ο Βρετανός.
Περίπου δύο ώρες μετά ήταν η σειρά του Ναδάλ. Χωρίς να δυσκολευτεί καθόλου ο Ισπανός, τον οποίο οι συμπατριώτες τους θεωρούν τον κορυφαίο αθλητή που έχει βγάλει ποτέ η χώρα τους, επικράτησε με 3-0 σετ του Νόβακ Τζόκοβιτς στον τελικό του Ρολάν Γκαρός και κατέκτησε αυτό το Γκραν Σλαμ για 13η φορά στην καριέρα του. Κι αυτό ήταν το λιγότερο...
Ο Ναδάλ έφτασε πια τους 20 τίτλους Γκραν Σλαμ, όσους δηλαδή έχει και ο Ρότζερ Φέντερερ. Είναι οι δυο τους στην κορυφή από την Κυριακή.
«Είχα πάντα τον απεριόριστο σεβασμό για τον φίλο μου, Ράφα, τόσο ως άτομο όσο και ως πρωταθλητή! Πιστεύω ότι έχουμε "σπρώξει" ο ένας τον άλλο να γίνουμε καλύτεροι παίκτες όλα αυτά τα χρόνια ως οι μεγαλύτεροι αντίπαλοι! Είναι τιμή μου να σε συγχαρώ για τον 20ο κερδισμένο Γκραν Σλαμ τίτλο σου.
Είναι απίστευτο το ότι έχει κερδίσει το Roland Garros 13 φορές, ένα τρομερό επίτευγμα για τον παγκόσμιο αθλητισμό! Θέλω να συγχαρώ και την ομάδα του γιατί κανείς δεν μπορεί να τα καταφέρει μόνος. Ελπίζω ο αριθμός 20 να είναι απλά ένα βήμα ακόμα στο ταξίδι μας που συνεχίζεται! Μπράβο Ράφα, το αξίζεις» ήταν το μήνυμα του Φέντερερ, λίγο μετά τον θρίαμβο του Ναδάλ στο Παρίσι.
Και λίγο αργότερα, ξημερώματα Δευτέρας, ο ΛεΜπρον ήταν κι αυτός... πιστός στο δικό του ραντεβού με την ιστορία: ήταν αυτός που οδήγησε τους Λέικερς στον 17ο τίτλο του ΝΒΑ, ισοφαρίζοντας το ρεκόρ των Σέλτικς σε ό,τι αφορά τις κατακτήσεις των πρωταθλημάτων. Ο «Βασιλιάς» δεν θα μπορούσε να αφήσει το θρόνο του σε άλλον. Και... φούντωσε ξανά την κουβέντα σχετικά με τον GOAT του μπάσκετ και άρχισε ξανά η «διαμάχη» για το αν είναι αυτός ή ο Μάικλ Τζόρνταν.
Ποιος περίμενε πως ο Λεμπρόν στα 35 του θα τα κατάφερνε; Έγινε ο πρώτος παίκτης που έχει κατακτήσει το βραβείο του MVP των τελικών με τρεις διαφορετικές ομάδες και ένας από τους τέσσερις παίκτες που έχουν κατακτήσει πρωτάθλημα με τρεις διαφορετικές ομάδες.
«ΤΙ ΘΑ ΠΟΥΝΕ ΤΩΡΑ;!;!Ξέρω ότι θα βρουν νέα κριτήρια που δεν έχουν θέσει για κανέναν στην ιστορία του αθλήματος. Αλλά μαντέψτε, φέρτε τα σας παρακαλώ!! Λένε ότι είναι βαρύ το κεφάλι που φέρει το στέμμα» ήταν το δικό του ξέσπασμα, κόντρα σε όλους τους αμφισβητίες, λίγη ώρα μετά τη στέψη.
Κάποιοι προτιμούν τον Τζόρνταν, άλλοι τον ΛεΜπρον. Κάποιοι λατρεύουν τον Σουμάχερ, άλλοι υποκλίνονται στον Χάμιλτον. Κάποιοι αποθεώνουν τον Φέντερερ, άλλοι τρελαίνονται με τον Ναδάλ. Μα δεν έχει σημασία. Ο ΛεΜπρόν, ο Χάμιλτον και ο Ναδάλ έφτασαν την Κυριακή σε κορυφές που κατακτήθηκαν από τους καλύτερους. Και στέκονται πια μαζί τους.
